Zoals sommige van jullie misschien wel weten heb ik een
grote passie voor paarden.
Kort geleden werd mij gevraagd of ik misschien een lege plek
zou willen opvullen in een 'colt starting clinic'?
Ik had wel enkele vragen en toen me duidelijk werd dat het om
'feral horses' ging, leek deze clinic me enigzins 'out of my league';
'No, you can do it...'
~ feral
1.a Existing in a wild or untamed state.
b Having returned to an untamed state from domestication.
2. Of or suggestive of a wild animal; savage.
En ik heb het gedaan en ben nu 'certified'!
Deze paarden stammen af van indianen- en ranch paarden en worden
'Nokota' paarden genoemd. De Kuntz familie uit Noord Dakota heeft zich
in gezet voor het behoud van deze paarden sinds de jaren tachtig.
De eerste dag van de clinic ging het er eigenlijk alleen maar om om deze
paarden te introduceren aan de mens door middel van 'sight, sound and touch'.
Met een groep van ongeveer twinitig mensen onder leiding van twee instructeurs
gebeurde dit door middel van een 'Navajo circle'; de groep omsingelt de paarden
en vervolgens maak je die cirkel steeds kleiner tot iedereen om beurten dwars door
de kudde kan 'oversteken'.
Alles wat je doet/vraagt heeft een duidelijke reden,
-'everything is something and nothing is nothing'-
je gedraagt je zoals een 'vreemd'
paard zich zou gedragen dat door de kudde opgenomen wil worden,
met dit verschil dat de mens de nieuwe 'leider' wordt, want een kudde dier
wil een duidelijke leider hebben, alleen dan voelt het zich veilig.
Vervolgens woorden de paarden naar een kleinere arena gedreven en daar ga
je dan verder met het hele proces; ieder kiest een paard om mee te werken, in
kleinere groepen; heel gaaf als je paard voor het eerst naar je wil kijken en nog
gaver wanneer je het voor het eerst aan kunt raken!
Op het eind van de dag kun je het halsteren en leiden en overal aan raken!
Fast forward...
Op de vierde dag komt de kudde naar de mensen toegelopen en als je
steeds met hetzelfde paard hebt gewerkt dan zoekt jouw paard je op;
z'n nieuwe leider! Op het einde van dag vier kun je je paard
zadelen en berijden; mits je het goed voorbereid hebt!
Er was een klein aantal paarden dat te veel 'overlevings instinct' had om
dit in vier dagen te kunnen doen, het paard met de grote 'dreadlock' dat we
al snel Bob Marley hadden gedoopt heeft zich helemaal niet aan laten raken...
Die taaie paardjes waren voor de net zo taaie cowboys en hoewel het op de
foto's misschien ruw lijkt te gebeuren; spreken deze heren de paarde-taal
vloeiend! Indrukwekkend om ze aan het werk te zien en uitendelijk
dan toch ook progressie zien te boeken, zij het langzamer...
In zo'n clinic leer je heel veel over hoe een paard communiceert door middel van
lichaamstaal, maar nog veel meer over hoe je zelf de boodschap over denkt te
kunnen brengen; door die zelfde lichaamstaal te spreken!
Er is geen gesproken woord aan te pas gekomen...
