Houston...

Kicken in Houston...hij heeft z'n best gedaan zoals je op de foto's kunt zien...

 

 Nogal onder de indruk van de enorme faciliteit, een 'indoor' turf veld waar ze
 i.v.m. de hitte en hoge luchtvochtigheid buiten, bijna de hele dag bezig waren,
de wirwar van gangen en kleedkamers en de enorme
'weight-room', formaat sporthal!

Bij aankomst werden we opgevangen door twee studentes die ons de weg wijzen
naar de introductie, om daar te komen moesten we langs deze 'wall of fame'
met voor ons een paar bekende namen, o.a. Carl Lewis die meerdere
malen olympisch goud behaalde.

Na de introductie worden de jongens in groepen verdeeld en oudste die
zich merkbaar helemaal niet thuis voelt hier maakt heel duidelijk
dat ik echt niet hoef te blijven...jongste die ook mee is, heeft
z'n plan al klaar en ik besluit met dubbel gevoel
 om de stad in te trekken...

Een eindje terug aan de Interstate maar werkelijk 'downtown', zit tussen
de wirwar van snelwegen een aquarium en jongste is gek van vissen,
dus op naar het aquarium! Zonder m'n GPS was ik hier nooit zo
snel aangekomen...

Bij de ingang worden we verwelkomd door een 'African Serval',
een prachtige kat!

Het aquarium is prachtig aangelegd en we zien van alles,
ook mijn favoriete zeepaardjes, innig verstrengeld...

Je zult maar tijger zijn...

We gaan met een treintje door de 'haaien-tunnel', en een haai
lacht ons vriendelijk toe ...

Het park is klein en eigenlijk hebben we vrij snel alles bekeken. Buiten
kijken we om ons heen en zien tussen de skyscrapers de bekende
gitaar van het 'Hard Rock Cafe'...we lopen er heen en eten
een heel gewone maar o zo lekkere hamburger.

Ik vind het tijd worden om terug te gaan en het laatste deel van het camp
toch te bekijken, van afstand. Er is een 'last man standing' competitie
en oudste houdt zich redelijk staande maar raakt er dan toch uit.
Hij schudt de coach z'n hand en gaat dan bij de andere
afvallers zitten en kijkt eens rond...

Onderweg naar huis slaapt hij eerst een uurtje, moe van alle indrukken
denk ik...hij zegt weinig en ik probeer het
er niet uit te trekken ...

Als we weer in onze eigen buurt komen begint hij langzaam weer te praten.
 'If I would go there I would only come home for Thanksgiving and Christmas!'
Hij heeft voor zich zelf al besloten dat het 'Agriculture' wordt
en niet te ver van huis, zeker geen vijf uur rijden...

Als we nog een kwartiertje van huis zijn zegt hij
 'I am so glad to be back in the country...' 
En even later als we langs onze maisvelden rijden
 'I am so glad to be back at the farm!'

Vroeger, als plattelands meisje van zeventien, vluchtte ik zeer geregeld een dag
naar Amsterdam om even in de 'echte' wereld te zijn...ik ging er zelfs wonen!
Ook ik ben nu blij om weer 'back at the farm' te zijn, maar ik zeg
maar niks...

Have nice day!

'Inga'